Elorriagako begiratokia

Pikoteko lurjausi handiak eta biotopoko ekialdeko sektorea ikusteko begiratoki ezin hobea da Baratzazarrak. Gainera, biotopoko lau paisaia-unitate eta ekosistema handiak ere ikus daitezke: itsaspeko mundua, marearteko zabalgunea, itsaslabarrak eta landazabal atlantikoa.

Itsasbeheran, marearteko zabalgunean flysch egitura zoragarriak ikusten dira. Flysch direlakoak egitura sedimentarioak dira, batzuetan bertikalak "Hostopil" erraldoi moduan, geruza gogorra (kareharriak eta hareharriak) eta bigunak (tuparri eta harkaitz buztintsuak) daude tartekatuta.

Geoparkearen barrualdeko mendien lerroa ikusita, koralezko arrefize baten frontea imajina dezakegu. Izan ere, duela 110 milioi urte, gutxi gora behera, euskal arroa itsaspean zegoen, itsaso tropikal baten hondoa zen. Erliebeari errepartuz gero, hondo hartan sakonera txikiko plataformak ikusiko genituzke, eta tartean, sakonera handiagoko ildoak eta arroak. Sakonera txikieneko lekuetan koralezko arrezifeak eratu ziren: kareharrizko arroka gogor bihurtuta gaur egun geoparkeko mendiak osatzen dituztenak, hain zuzen.

Itsas gaineko 200 m-tik goragoko garaieran kokatua, biotopoa hegoaldetik mugatzen duten mendigain biribilen kordalean dago. Atsedenleku hau biotopoko erdialderako sarbide nagusietako bat da eta sareko ibilbide tematikoetako baten abiaburu gertatzen da. Kolunpio, iturri, mahai eta barbakoaz hornituta, zuhaitz gazteek estaliriko eremua da, basoberritzeei dagokiena.

San Sebastian ermita oso garrantzitsua zen Santiagorako kostaldeko bidean. Lope de Isastiren 1625eko idatzi baten arabera, ermita X. edo XI. mendekoa da. Aldazabalen iritziz, ordea, Itziarko eliza baino zaharragoa da. Ermita soil horren barruan elementu hauek dira garrantzitsuenak. bataiarri erromanikoa, Andre Mariaren irudia (XIII. edo XIV. mendekoa) eta San Rokeren eta San Sebastianen bi taila txiki.